Anna De Block

Liefste ma, bomma, vriendin,

Jij was een fantastische, vrolijke, levenslustige vrouw, moeder, grootmoeder en vriendin voor velen. Altijd bezorgd voor een ander, en jezelf op de laatste plaats zetten, dat typeerde jou. Je wilde geen last zijn voor anderen. Nooit hebben we je horen klagen. We konden met onze problemen bij jou ook altijd terecht,voor een luisterend oor en een oplossing. Niets was teveel voor jou, en een geheimpje was bij jou ook altijd veilig.

Trots was je op je kinderen en kleinkinderen voor alles wat ze deden en bereikten in hun leven en je was al aan het uitkijken naar je eerste achterkleinkind.

Altijd stond je klaar voor ons en iedereen, een tasje koffie en een koekje mocht ook niet ontbreken als we langskwamen. En als we vertrokken moesten we zeker allemaal kijken, want dan stond je altijd te wuiven naar ons, hopend dat we snel weer terug zouden komen.

 Jarenlang heb je met de duiven gespeeld. Je kon je vrouwtje staan tussen al die mannen. Je speelde zelfs algemeen kampioen. Ze zagen je allemaal graag komen als je je duifjes ging inkorven, jij met je grappen en fratsen. Je was me er eentje, eentje uit de duizend, en voor ons allen altijd een algemeen kampioen.

Het overlijden van onze pa heeft je wel een serieuze knak bezorgd, want vanaf toen ging het allemaal iets minder voor jou. Het gemis van onze pa heb je niet echt goed kunnen verwerken. Het was een te groot verdriet en verlies dat je zou tekenen voor de rest van je leven.

Door dat het wat minder ging kon je ook niet meer alleen thuis blijven, waardoor er uiteindelijk niets anders opzat dan naar het rusthuis in Balen te gaan. Hier had je het  in het begin wel heel moeilijk mee, maar met dat de tijd vorderde zagen we dat je er terug gelukkig aan het worden was.

Het is allemaal zo onverwacht gekomen, het is allemaal zo snel gegaan, een paar dagen geleden leek je genezen te zijn van je longontsteking, je praatte weer met ons en kon zelfs weer uit volle borst meelachen met wat we je te vertellen hadden. Maar een dag later sloeg alles weer om.

Tot op het laatste moment hebben wij nog hoop gehad om jou nog in ons midden te mogen hebben maar de laatste hoop verdween ook samen met je laatste zucht. Je warme handen werden zachtjes koud in onze handen. Je hebt gestreden maar kon deze strijd niet meer winnen.

Slaap nu maar zacht lieve mama, en zorg goed voor onze pa hierboven. We zullen je missen.

 Ma, bomma, vriendin, bedankt voor alles, wij houden van jou.