Jean Pierre Vanherle

Pa,

Je was er als we je nodig hadden ,

je vergat je eigen zorgen.

Je was onze steun en toeverlaat,

bij jou voelden we ons geborgen.

Misschien zeiden we te weinig

hoeveel we je waardeerden,

maar jij bent van wie we houden,

iedere dag weer een beetje meer .

 

 

 

Pake ieder jaar weer ging je met de kleine kastanjes rapen in het bos maar nu jij er niet meer bent

hebben we er ook geen in die dagelijkse dingen missen we je toch zo zeer iedere dag weer.

dat doet toch zo'n pijn te weten dat ik je nooit zal weer zien nooit meer zal kunnen voelen en nooit meer een

kusje kan geven op je kletskopke.

dag liefste pake ik zal je missen voor altijd