Albert Kempeneers

hey bo

 

ik zit hier te treuren . ik denk constant aan je hoe zou jij dat gedaan hebben

ik kan niet zwijgen over je hoe pijn het ook doet ik zal je nooit vergeten

je stoel is leeg je zetel is leeg de auto staat maar in de garage

bo waarom werd je weggerukt uit ons leven

de hoek zal altijd leeg zijn

iedereen die voorbij gaat

niemand die nog stopt op de hoek

ik sta er soms nog

ma geen lange bér niemeer

niemand die ons staat op te wachten als we weg zijn  geweest

ik weet nog de laatste keer dat ik je zag

we vertrokken twee dagen  der na naar spanje

ik weet zelfs niemeer of ik je een kus heb gegeven

de dag dat je naar het ziekenhuis ging terug

waren jij en bonne nog ruzie ent maken over de gsm

was zo blij dat alles goed ging tot het berichtje in avingon je lag terug in het ziekenhuis

en de donderdag lag je in hasselt

het waren je laatste dagen

de laatste dagen heb ik je niet meer gezien of gehoord je lag er als een plantje dat stilkes ent verwelken was

bo ik mis je heel fel

hou van je (l)