Walter Dirkx

Het is reeds twee jaar geleden
toch lijkt het als gisteren
dat je uit mijn leven bent verdwenen
Het verdriet dat niet slijt
van steeds die harde woorden
heb ik nu zo'n spijt ..
Kon ik de tijd maar terugkeren
dan zou ik uit mijn fouten leren
Dan had hulp misschien wel kunnen baten
en had je me niet hoeven verlaten
Dan zat ik niet met die ondraaglijke dromen
die me herinneren aan wat er had geweest
als we eerder waren gekomen.
Lieve papa ik zou je zo graag bij me hebben
al was het maar voor even
Hoewel dat niet kan weet ik dat je in mijn hart voort blijft leven
Wat is het waard rond te lopen hier buiten
wetend dat je me nooit meer in je armen zal sluiten ..

Lara Dirkx, voor altijd je dochter x