Julleke DE LAET

Het is heimwee

dat zo zeer doet,

dat me doet verlangen,

 

Dat de dagen van je ziekte vaak zwaar waren,

ben ik niet vergeten,

maar heimwee doet me zeggen:

 Je was er nog,

Ik kon je aanraken, Ik kon met je praten.

 

Het is heimwee

dat me terugvoert

naar de dagen van geborgenheid

en de dagen die gewoon waren,

de dagen overvol van geluk,

Ook al hadden we onze misverstanden

en woordwisselingen.

 

Het is heimwee

dat me telkens weer

doet overlopen van verdriet.