Louise THEUNISSEN

Mama,

Jou te moeten laten gaan,

valt me ontzettend zwaar!

Ik begin te beseffen na een tijd,

hoe moeilijk het wel slijt!

Met je praten doe ik nog steeds,

precies of je nog leeft.

Ik vertel je dingen

of herhaal mooie herinneringen.

Ook papa mis ik nog steeds,

maar voor jou zorgde ik het meest.

Papa was al een hele tijd bij de Heer,

vanaf toen deelden wij steeds lief en leed.

Maar ik ben jullie dankbaar voor 't leven,

dat we zo intens beleefden!

Jullie dochter,

Sabine