Didier GOVAERT

Een laatste groet aan Didier Govaert.

Wie zin heeft om er een tekstje na te laten, kzou zeggen doe maar gerust.

 

Broer,

De avond dat ik het telefoontje kreeg stond mijn wereld stil.

Ik zag jou daar zo liggen en was ZO machteloos. Kon het echt niet geloven.

Nu staat die nog stil, maar stillekes begint die te draaien, we moeten ook

Voort in het leven, ook wij die achterblijven. Maar het is jouw keuze geweest en wij zullen die moeten aanvaarden. Je zou het ook zo willen.

Didier, je bent mijn broer, je blijft mijn broer. Ook al ben je er nu niet meer, je zit bij iedereen diep in het hart en koesteren die met de heel mooie herinneringen.

Ik weet niet of je mij kan horen of zien, maar ik zal je nooit vergeten als wie jij was.

Ik mis je zo, Emma en Amélie vragen steeds waar is nonkel. Ik heb hen verteld dat jij nu een sterretje bent. Elke dag en avond vraagt Amélie mag ik eens naar nonkel kijken. Weet je broer, Amélie kijkt naar jouw en zwaait en geeft je een zoentje. Awel ik doe da ook.

 

Broer (frere) het ga je goed. IK zal je missen makker.

 

Uw broer en zijn gezinnetje