René DE WEVER

...
Que de merveilleux souvenirs amassés en sa compagnie durant ces nombreuseses années de collaboration au LIMELIGHT de KORTRIJK, puis, par la suite, aux Fêtes de GENT, etc...
Tristesse immense depuis ARRAS (F)

Ik vertelde mijn vriendin in Sydney vandaag over jou, hoe je me ooit een cassette gaf die als titel had 'Status Quo is regression in the long run'. Ik zag je geregeld bij de Effenaar maar ben als sinds 2001 weg uit Europa.
Ik google vanavond je naam en vond uit dat je in 2013 overleden bent. Jammer

Ik moest aan je denken, liep afgelopen donderdag door Eindhoven en zag je plein in de overblijfselen van de oude Effenaar, ik heb er een foto van genomen. Ik was bij je crematie in 2013 en schrok van de urn die je was geworden, zo kende ik een crematie nog niet. Af en toe plop je op in mijn hoofd.

rené, dit weekend pas gehoord dat jij er niet meer bent,je kwam bijna iedere dag eten bij ons in de Hobbit, we waren jong en konden de hele wereld aan, achteraf bekeken was het een leuke tijd, ik keek er altijd naar uit als je in het weekend naar huis ging want dan bracht je voor mij altijd een bokaal zure augurkjes mee, één van mijn verslavingen ! bedankt daarvoor en dat ik je mocht kennen.

leen

René,

ik heb het vernomen door de In Memoriam die op Gent Jazz voor jou werd georganiseerd. Je zou trots geweest zijn op je muzikant-vrienden; ze hebben je eigenzinnigheid, ritmegevoel en vreemde instrumentjes gevat in een roerende tot opzwepende set.

Had zo graag nog eens aan de toog met je gehangen, en muziekles van je gekregen.

Sterkte aan de familie en vrienden.

Het idee dat Rene er niet meer is zal me altijd bedroeven. Heel fijn mens.

René,

We zullen je vurige passie voor muziek missen, en je warme en eigenzinnige karakter.

René,je was soms ondoorgrondelijk,maar straalde genegenheid en warmte uit.
Je kon je opstandigheid tegenover het systeem niet weglaten en terecht.
Je persoonlijkheid heeft me altijd geboeid en dwong respect af.

Hoe dikwijls ook kon je met mij over je mama praten.
Diepe genegenheid tegenover haar was je leitmotief.

René we zullen je echt missen!

Aan gans de familie veel sterkte.

Heel lang geleden, den IPSOC tijd, zaten we samen op kot in een steegje. We lieten duizend bloemen bloeien en hadden een fantastische tijd. Met het Chili-toneel gans Vlaanderen ontroerd. En zoals het dikwijls gaat, de IPSOC tijd voorbij en mekaar uit het oog verloren. Maar dan krijg je dit bericht, René is er niet meer. En het besef dat het onherroepelijk is, dat onze jeugd voorbij is. René, alle herinneringen komen terug. Mijn deelneming aan de familie en vrienden.

René..naam genoot... het ga goed.. We missen je!
Sterkte voor iedereen...