Joris LAUWERS

Alles verdwijnt in herinneringen

Je ogen
ze flikkeren niet meer
wenen niet meer
ze zijn voorgoed gesloten.
Je laatste traan is opgedroogd.
Je mond
vertelt niet meer
lacht niet meer.
Je laatste woord klinkt nog na in ons geheugen.
Je handen
ze strelen niet meer
smeken niet meer.
Je strijd is gestreden.
Je hart
het klopt niet meer
geeft geen liefde meer
Hartverscheurend is de leegte die je achterlaat.
Alles verdwijnt in herinneringen
Dat is het enige wat ons van jou nog rest.
Het enige,
maar het eeuwige.
Het eeuwige,
geborgen in de grenzeloze liefde van onze Schepper.
Als we elkaar weer ontmoeten
zullen we je zo herkennen,
aan onze herinneringen.