Jef Geeraerts

85 Jaar

Geboren Antwerpen

Overleden 11/05/2015 Gent

Jef Geeraerts

    Rouwberichten

    (2)
    • Jozef Adriaan Anna (Jef) Geeraerts (Antwerpen, 23 februari 1930 – Gent, 11 mei 2015) was een Vlaamse schrijver.

      Jef Geeraerts werd op 23 februari 1930 te Antwerpen geboren, als enig kind van Frans Geeraerts (29 mei 1904) en Anna van der Heiden (15 november 1904). Als kind van welgestelde ouders kreeg Geeraerts een burgerlijke opvoeding. Reeds in 1938 werd hij van de gemeentelijke jongensschool overgeplaatst naar het Franstalige Onze-Lieve-Vrouwecollege, omdat de eerste school niet fatsoenlijk genoeg was. Het bekrompen bourgeois-milieu van het overgrote deel van zijn familie en de schijnheilige en uiterst strenge sfeer van het college maakten van hem een in zichzelf gekeerd, eigenzinnig jongetje dat al heel vroeg zelfstandig handelde en dat zijn ontspanning slechts vond bij zijn (anti-burgerlijke) grootvader Janus. Ook in de bossen van Brecht, waar Geeraerts' ouders in 1941 een buitengoed gekocht hebben, kon hij tot rust komen. De liefde voor de natuur en het individuele verzet tegen het burgerlijke maatschappelijke bestel zijn polaire kenmerken die later een stempel zullen drukken op zijn literaire werk.

      De oorlogsjaren waren voor de jonge Geeraerts een rustige periode. In 1948 beëindigde hij zijn middelbare studie (Grieks-Latijnse humaniora bij de jezuïeten). Hij schreef zich in aan de Koloniale Hogeschool en werd in 1952 licentiaat in de Politieke en Administratieve Wetenschappen. Tijdens die jaren ontdekte hij de lichamelijke liefde en leidde hij een tamelijk losbandig en vrij leven, wat hem de opmerking van zijn directeur opleverde dat hij maar best huwde vooraleer een loopbaan in Belgisch-Congo te beginnen. Dat deed hij dan ook, na eerst van 1952 tot 1954 zijn legerdienst als reserveofficier in het Belgisch leger in West-Duitsland volbracht te hebben. Hij trouwde met J. Swaelen en kreeg drie kinderen die geboren zijn in Congo.
      Schrijver

      Geeraerts startte zijn literaire carrière begin jaren 60 met het neerschrijven van zijn ervaringen in de Belgische kolonie Congo, waar hij in de jaren 50 in Bumba te werk gesteld was als assistent gewestbeheer en in 1959 en 1960 aan het hoofd stond van een militaire eenheid die als opdracht had vechtende Afrikaanse stammen uit elkaar te houden. In deze functie kwam hij vaak in contact met de plaatselijke bevolkingen en leerde hij de psychologie van de Congolese bevolking kennen. Hij sloot vriendschappen en ontdekte er de pure, onaangetaste natuur en het intense, wilde overleven. Deze ontdekkingen zullen later - bij zijn terugkeer naar de Westerse cultuur - leiden tot een bewustzijnscrisis die hem ertoe heeft aangezet (therapeutisch) te schrijven.

      In 1960 werd reserveluitenant Geeraerts zwaargewond tijdens hevige gevechten tussen twee vijandige stammen, de Luba en de Lulua. De onlusten die kort daarna leidden tot Congo's onafhankelijkheid (30 juni 1960), deden vele blanken ijlings het land verlaten. Enkele maanden na zijn gezin kwam ook Geeraerts ontredderd in België aan. Er volgden nu twee jaar van doelloos rondlopen, van lezen en nadenken over de plaats van de mens in de Westerse maatschappij. Aanpassingsproblemen en een huwelijkscrisis leidden ertoe dat Geeraerts de eenzaamheid opzocht. In die omstandigheden schreef hij zijn eerste roman "Heet water" (die nooit uitgegeven werd) en kort daarop zijn eerste roman in de literaire wereld, "Ik ben maar een neger". Hij merkte echter dat hij de taal niet voldoende beheerste en daarom, maar vooral om de drukkende sfeer van zijn gezinsleven te ontvluchten, ging hij in 1962 Germaanse filologie studeren aan de Vrije Universiteit Brussel. De colleges van professor en filosoof Leopold Flam hebben ertoe bijgedragen dat hij later zijn "Gangreen"-reeks begon.

      Tijdens die vier jaar aan de universiteit verliet hij zijn echtgenote en zijn drie kinderen (1963) en schreef hij Schroot, Zonder Clan, Het verhaal van Matsombo, De troglodieten en De zeven doeken der schepping. Zijn diploma had hij inmiddels op zak, maar veel zou hij er niet mee doen. Na enkele dagen lesgeven vluchtte hij weg uit het onderwijs. Hij werd tijdelijk redacteur van Elseviers Weekblad en vertaalde werken uit het Engels en het Frans. Ondertussen bleef hij ook zelf schrijven en zo verscheen in 1968 Black Venus, het eerste boek uit de vierdelige "Gangreen"-cyclus waarmee Geeraerts grote bekendheid zou verwerven. Het boek deed in Vlaanderen heel wat stof opwaaien omwille van de al dan niet vermeende racistische en pornografische inslag. Ook Gangreen 2: De goede moordenaar veroorzaakte heibel. Met de publicatie in de pers van de verschillende geschokte reacties, kreeg Geeraerts nogmaals de beste en goedkoopste publiciteit.

      Later schreef hij nog talrijke romans, waarvan de misdaadromans met in de hoofdrollen het politieduo Vincke en Verstuyft, zeer bekend zijn. Typisch is dat waar hij in zijn Congo-boeken een razendsnelle schrijfstijl heeft zonder punten en komma's hij in zijn misdaadromans juist heel secuur en gedetailleerd te werk gaat. Naast romans schrijft Jef Geeraerts ook reisverhalen, journalistieke stukken, toneelstukken, hoorspelen, ... De natuur, de jacht, vreemde culturen en erotiek zijn steeds terugkerende elementen in zijn werken.

      Uiteindelijk hield Geeraerts zich bijna uitsluitend bezig met schrijven en reizen. In 1978 huwde hij zijn nieuwe vrouw, Eleonore Vigenon (geboren te Gent 1938, voorheen echtgenote van Johan Soenen; deze laatste schreef zijn visie neer op het verlies van zijn echtgenote aan Geeraerts in het boek Neergang, anagram van Gangreen). Van haar hand verscheen in oktober 2007 het boek De Spoken van Jef Geeraerts, over het oeuvre van en leven met Jef Geeraerts. Eleonore Vigenon overleed in hun woonplaats Drongen op 5 augustus 2008 aan kanker, 70 jaar oud. Ze werd gecremeerd op 8 augustus.

      In 2010 bezocht Geeraarts samen met de schrijver Erwin Mortier en een filmploeg Congo opnieuw waar ze constateerden dat Congo sinds 1960 in elk geval er niet beter op geworden is. Erwin Mortier publiceerde een verslag van de reis "Afscheid van Congo, met Jef Geeraerts terug naar de evenaar". Nog geen week voordat zijn overlijden bekend werd gemaakt, publiceerde het weekblad Humo nog een interview met hem, waarin hij opmerkte: "Nu rest mij alleen nog de dood. Je kan niet blijven leven, hé, de datum nadert".

      Jef Geeraerts overleed op 11 mei 2015 op 85-jarige leeftijd aan een hartaanval.

      Bron: Wikipedia
      Foto: Belga image

    Rouwregister

    1. peeters plaatste een bloem

      Dank je wel Jef voor die vele mooie boeken die ik allen met veel plezier gelezen heb.rust in vrede het ga je goed. ik zal je missen.

    2. Chrisje

      Dank Jef voor je vele mooie boeken. "Dood in Bourgondië" vele malen herlezen!
      Het ga je goed ginds aan de overkant.

    3. Chrisje

      Dank Jef voor je vele mooie boeken. "Dood in Bourgondië" vele malen herlezen!
      Het ga je goed ginds aan de overkant.

    4. Berti

      oprechte deelneming

    5. Nora

      Eigenlijk ben je te laat geboren en misschien te vroeg gestorven.
      Door jou zijn er veel ogen en visies opengebroken.

      Een Nora

    6. SCHOCKAERT FABIENNE plaatste een bloem
    7. JosHouben

      Danke Jef, rust in vrede.

    8. MONTEYNE ROLAND ET NADINE

      Jef. J'imagine que tu es parti d'un long baiser d'amour de Nora. Au revoir mon si cher ami ? Nadine et Roland Monteyne

    9. Rene de Pauw

      van uit Nederland een zeer trouwe lezer en kijker naan de films.
      Mijn deelneming.

    10. Norbert Houben plaatste een bloem