Joseph Kuypers

87 Ans

Date de naissance Rekem

Date de décès 18/08/2017 Genk

Joseph Kuypers
Rekem

    Avis de décès

    (2)
    • Jef werd geboren in het ouderlijke huis te Rekem, als oudste van zeven kinderen.   Net als diens vader Jaak, was ook Jefs’ vader Jules beenhouwer.  Jef was dan ook voorbestemd om  de traditie verder te zetten en zijn vader en grootvader op te volgen.  Vanaf zijn veertiende werkte Jef mee in de slagerij.  Tijdens de oorlogsjaren, toen zijn vader werd opgepakt en een tijd gevangen zat, was Jef de grote steun en toeverlaat van zijn moeder.  Hij moest immers als jonge knaap mee instaan voor het draaiende houden van de slagerij en voor de opvoeding van zijn zes jongere broers en zussen.  Daardoor kweekte Jef al vroeg een groot verantwoordelijkheidsgevoel en plichtsbewustzijn. 
      Toen zijn vader op 58-jarige leeftijd overleed, trok Jef met zijn jonge gezin terug in bij moeder, om de slagerij op de Steenweg in Rekem verder uit te baten.  Zijn moeder heeft daarbij nog meegeholpen tot ver voorbij haar pensioengerechtigde leeftijd.


      Jef leerde zijn echtgenote Mariette kennen in het café van Mariettes’ ouders.  Eerst in Oud-Rekem en later op ‘Het Kempke’, waar hij graag een partijtje biljart ging spelen.  Het uitgaansleven in de toenmalige Rock & Roll-periode liet Jef aan zich voorbij gaan.  Dat was aan hem niet besteed.


      Jef had iets met datums.  Je kon hem altijd vragen naar een verjaardag, de datum van een memorabel feit, een overlijdensdatum of wat dan ook.  De kans was groot dat hij het wist.  Soms haalde hij spontaan aan dat het vandaag of morgen weer zolang geleden was dat het één of het ander gebeurd was.  Jef wist zelfs de gebeurtenissen te linken aan de naam van de patroonheilige van die dag.  En alsof hij het zo had uitgeteld, is Jef van ons heengegaan, dag op dag 59 jaar na zijn burgerlijke huwelijksdatum.  Vandaag wordt hij ter aarde besteld op de dag van zijn kerkelijke huwelijksverjaardag.  ’t Is haast alsof het zo heeft moeten zijn.


      Jef was een eerlijk, trouw en integer man.  Hij wilde altijd goed doen voor iedereen en cijferde zichzelf steeds weg.  Jef stond niet graag in de belangstelling en had weinig of geen tijd om deel te nemen aan het verenigingsleven.  Gedurende de week was het werken, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.  Werkdagen van 15 uren of meer, waren geen uitzondering.  Jef was een Pietje Precies.  Uiterst secuur in het bereiden van zijn vleeswaren en erg gesteld op hygiëne en netheid.  Op zondag, na het vervullen van de wekelijkse administratie, werd er tijd gemaakt voor het gezin.  En zelfs al had hij liever wat uitgerust, als de kinderen iets vroegen was niets hem teveel.   ’s Zondagsavond ging hij dan al eens een pintje drinken in de café ’s in het dorp, als wederdienst voor hun klandizie bij hem. 


      Jef was een eenvoudig man en hechte geen enkel belang aan enig bezit.  Hij was content met kleine dingen.  ’s Avonds al eens een borreltje bij de TV of iets lekkers te eten.   Zo kon hij echt genieten van een bord warme melk met beschuit, pannenkoeken met soep of een gekookt varkenspootje. Een waar feestmaal voor hem.  En als hij na zijn dagtaak al eens ging zitten voor het kleine scherm, keek hij graag naar humoristische series of programma’s.  Ondanks zijn ingetogenheid beschikte Jef zelf ook over een flinke dosis humor.  Hij was dan wel een man van weinig woorden, maar zijn gevatte opmerkingen kwamen vaak droog en onverwacht, tot grote hilariteit van zijn gezelschap.


      Ook zijn liefde en bezorgdheid voor dieren waren kenmerkend.  Meermaals werd een zwerfhond die door de kinderen in huis werd gehaald en in feite niet echt welkom was, door hem toch in de watten gelegd.  De dieren wisten al gauw dat er aan de deur van Jefs’ werkplaats altijd wel iets lekkers te krijgen was.  En ook op zijn oude dag vonden enkele zwerfkatten hun weg naar Jefs’ garage, waar ze na een tijdje niet meer weg te slaan waren omdat ze er steeds weer werden onthaald op melk en kattenbrokjes.


      Jef was uitermate religieus en kerkelijk geëngageerd.  Hij was lid van de Derde Orde, het Heilig Hart, van de Kerkfabriek en was jarenlang collectant tijdens de wekelijkse zondagsmis.  Toen hij vanwege de bereikte leeftijdsgrens in 2005  afscheid moest nemen uit het bestuur van de Kerkfabriek, ontving hij vol trots een medaille voor bewezen diensten.  Jef was ook een groot bewonderaar van de Paus en diens filosofie.  Tot het laatste uur heeft Jef gebeden voor zowat alles en iedereen.  Dat gebeurde steeds onopvallend, in alle stilte en anonimiteit.  Jef heeft door zijn vroom bestaan letterlijk zijn plaats in de hemel afgedwongen.  Als Sint Pieter voor hem de poort niet wagenwijd openzet, gaat ze voor ‘niemand’ meer open.


      Met de verlossing in gedachte, was Jef al enige tijd klaar met zijn leven.  Sinds een drietal jaren ging zijn gezondheid gestaag achteruit.  Hij was geen klager en je merkte pas dat er iets scheelde als het echt niet meer ging.  Jef beschouwde zijn taak op deze wereld als volbracht en vreesde om zijn omgeving tot last te worden.  Ook al werd er telkens getracht hem van het tegendeel te overtuigen, heeft Jef bij zijn laatste valpartij beslist om de natuur haar werk te laten doen en vocht hij niet meer terug.  Wij betuigen graag ons diep respect voor deze nobele, integere en diep Christelijke man, echtgenoot, vader, grootvader en overgrootvader.  Een mens wiens levenswandel alleen maar tot voorbeeld strekt.

    Condoléances

    1. Cor Aerts a placé une fleur
    2. Aline Lambrix a placé une fleur
    3. Marcel en Angelique Thijs Bocken a placé une fleur
    4. Theo & Agnes Weustenraed a placé une fleur
    5. coun dresen marcel & karin a placé une fleur
    6. Rony en Marleen Dassen-Willems a placé une fleur
    7. Jackie Weustenraed en Wilma a placé une fleur
    8. Wagemans Mathieu a placé une fleur