Chris Haepers

Oh mijn lieve Chris, ik heb je nog lang gezocht op FB. Jij bent de enige die mij is komen bezoeken toen ik in Bordet lag.
Wat een schock nu ik zie dat je overleden bent. Ik wist het helemaal niet. Gecondoleerd aan de ouders .ik ben een oud collega van Pommair. Wij hebben enorme soevenirs daarvan. Boeken kunnen we erover schrijven. Ik was zo blij toen ik je jarenlang nadien eens terug zag in de ultieme hallucinatie en dan nog eens in Oostende.
Nogmaals mijn oprechte deelneming.
Vera

Liefde is .....samen zijn ,rust zacht Chris samen met jou Fred .

Vooreerst aan Roos en de familie mijn oprechte deelneming bij het overlijden van Kriz. Ik had het geluk Kriz en Fred vele jaren van nabij te kennen en te kunnen volgen. Ik was hun zakenpartner in bvba Post 70, bvba De Beurs en bovendien hun accountant. Mijn bureau was vanaf einde 1982 tot midden 1987 trouwens gevestigd op de eerste verdieping van de Ultieme Hallucinatie. We gingen samen op reis naar Lanzarote en deelden heel veel lief en leed. Ontelbare nachten brachten we samen door en maakten we plannen voor later als we met pensioen zouden zijn. Helaas werden deze plannen de kop ingedrukt toen Fredje zwaar ziek werd en overleed op 29 november 2009. Kriz is deze tegenslag nooit te boven gekomen. Ik deed pogingen om haar te helpen maar vond jammer genoeg geen gehoor. Kriz sloot zich blijkbaar af van de buitenwereld en wilde in haar entje haar verdriet een plaats geven dat afsloot op 4 januari 2016. Ik houd ontelbare mooie herinneringen over aan de periode die we samen konden meemaken en het maakt mij verdri

In 1975 leerden we Fred kennen in zijn fantastische ‘Blauwe Schuit’. Enkele jaren later kwam Kriz, de mooie en intrigerende air hostess, in Fred zijn leven en diezelfde Blauwe Schuit binnen gestapt.
Het waren heerlijke jaren, die in 1981 nog een vervolg kregen in die bekende Brusselse ontmoetingsplaats ‘De Ultieme Hallucinatie’.
Fred en Kriz ontvingen er op een wonderlijke manier de meest uiteenlopende gasten met steeds dezelfde warme charme en hartelijkheid.
Tijdens de vele dagen - of liever nachten - die we in ‘De Blauwe’ en ‘De Ultieme’ spendeerden, beleefden we er ontelbare, onvergetelijke momenten. Ze kleuren nog steeds ons leven en we zijn hen daar dan ook zeer dankbaar voor!
Lieve Kriz, je hebt 6 jaar getreurd om jouw Fred.
Het feestje van jullie weerzien zal - jullie kennende - meer dan waarschijnlijk nog wel even duren…

Rikky & Myriam

Net terug van vakantie verneem ik ook dit vreselijke nieuws. Ik weet dat Kriz het na de dood van Fred erg moeilijk heeft gehad met een leegte die voor haar immens was ook al probeerde iedereen te doen wat hij/zij kon om haar bij te staan. Moge Kriz haar Fred terug vinden waar ze nu is en de vreugde weer kennen die haar ook zo typeerde. Ik ben vooral dankbaar dat ik deze twee unieke mensen heb mogen kennen.

Ik koester vele en warme herinneringen aan Fred, Kriz, De Ultieme Hallucinatie, maar vooral De Blauwe Schuit, waar zij met haar enthousiaste en frisse verschijning elke dag de zon liet schijnen.
Het is daar dat ik op een vrijdag de 13de in 1979 mijn echtgenote ontmoette.
Ik ben zowel Fred als Kriz daarvoor eeuwig dankbaar.
Ik hoop dat Kriz rust, geluk en Fred heeft teruggevonden nu.

Jan Hautekiet