Liske Jolling

Lieve oma en grote oma

 

Op je 87ste verjaardag moest je ons verlaten.  Alhoewel het al een tijdje niet zo goed met je ging, kwam je overlijden toch nog onverwacht.

We zijn zo dankbaar dat we je zo lang in ons midden hadden.  Je was een levensgenieter.   Je kinderen, kleinkinderen en je achterkleinkinderen waren je grootste vreugde.  Toen opa in 2005 stierf, stortte je wereld even in, maar de liefde voor je familie gaf je de moed om te genieten van de laatste jaren.

Je was zo trots op je klein- en achterkleinkinderen. Uren kon je over ons praten.  Je stond altijd voor ons klaar.  Nooit een kwaad woord.  We konden gewoon niets verkeerd doen in jouw ogen.  Alhoewel bijna al je kleinkinderen intussen dertigers zijn, waren we voor jou toch nog Elske, Anjake, Mietje en Sammyke. 

We houden van je en jij hield zielsveel van ons.  Het zal vreemd zijn om niet meer bij de bomma binnen te springen voor een kop koffie en een babbel.

In februari veranderde plots alles.  De dementie sloeg keihard toe.  De laatste weken lukte het praten niet meer zo goed, maar je bleef je liefde tonen door ons te overladen met knuffels en kussen.  We zullen deze knuffels en kussen altijd blijven koesteren.

 

Lieve oma, waar je nu ook bent, het ga je goed.  Geef opa en tante odette een dikke kus van ons.

Rust zacht!  We houden van je.

je kleinkind

Elske