Eind mei 2009 verdween je plots, lang hebben ze gezocht, en elke nacht was het bang in slaap vallen in de hoop je 's morgens terug zou zijn.
Maar je kwam niet terug, die ene avond in juni, de 26ste kreeg ik een schok,
ze zijden dat je misschien gevonden was, dat er een lichaam gevonden was, en je ouders je moesten gaan identificeren.
En het klopte, het was jij... Maanden heb ik gewenst dat het een vergissing was, dat je helemaal niet weg was, dat je elk moment terug langs me zou lopen in de stad, babbelend over vanalles en nog wat...
Maar je kwam niet terug, en maanden zocht ik de moed om naar je graf te gaan, en op een dag vond ik die moed.
Het was hard, dit betekende dat je echt weg was, en je niet meer zou terug komen en ik je voorgoed kwijt was...
Nu nog val ik zoveel avonden huilend in slaap, omdat ik je mis, ik mis je zo hard, het is moeilijk te weten dat je er niet meer bent, en dat ik verder moet...
Het is nu bijna een jaar geleden en akn het nog niet goed geloven, ik mis je zo...
Look in my eyes,
And you will see a million tears have gone by...
And still they're not dry ...
If only tears could bring you back to me ,
If only love could find a way,
What I would do, what I would give
If you returned to me someday
Somehow, someway
If my tears could bring you back to me:
I'd hold you close,
And shout the words I only whispered before,
For one more chance, for one last dance.
There's nothing that I would not give and more...
We missen je, houden van je en zullen je nooit vergeten !!!
Dikke kus, slaapwel..
Condoléances