Bart Kuppers

Lieve Bart

Dinsdag 2 juni 2009 zullen wij nooit meer vergeten. Van het ene moment op het andere kwam de wereld voor ons tot stilstand. Die dag nam jij de moeilijkste beslissing in je leven.

Opa kreeg telefoon omdat je collega’s zeer ongerust waren omdat je niet op je werk was verschenen. We zijn je onmiddellijk gaan zoeken. Nauwelijks twee uur later kwam dat verschrikkelijke bericht. Je afscheidsbrief is voor ons het bewijs dat je gestreden hebt, en dat je tot het uiterste bent gegaan om het tij te keren. Je wilde immers niemand pijn doen en je wou dolgraag gelukkig zijn, helaas mocht dit laatste niet zijn.

In je afscheidsbrief gaf je kritiek op jezelf. Dit was niet nodig, wij onthouden jouw warme woorden:

Beste mama en papa, bedankt voor alles wat jullie voor me deden…

Zo graag zou ik willen genieten, maar het lukt niet meer.

Iedere dag heb ik geprobeerd…

Ik heb een prachtige zoon waar ikzelf enorm trots op ben…

Laat hem weten dat ik hem zo graag zie en dat hij het mooiste was wat ik kon ontvangen als geschenk…

Dag zussen en schoonbroers, jullie ook bedankt om er voor mij geweest te zijn…

Maak er iets moois van, en vergeet aub mijn lieve Xander niet.

Ook jullie kindjes heb ik altijd in mijn hart gedragen, zo leuk…

Vaarwel.

 

Lieve Bart

Je werkgever vertelde ons dat hij uiterst tevreden was over je prestaties als commerciële medewerker. Je was enorm geliefd bij je collega’s. Wij als familie vonden het ook zo fijn dat je in de Ford-garage te Geel kon werken, immers auto’s was één van je passies.

Graag denken we als familie ook terug al aan die mooie jaren dat we mochten samen zijn. Je hebt ons zo vaak aan het lachen gebracht met je grappen en je streken. Nog niet zo lang geleden, op het doopfeestje van Zhyme en Zyrthe, hebben we nog zoveel plezier gemaakt. Echter, diep in je hart was er toen reeds veel droefenis en heel veel twijfel.

Vanuit jouw innerlijke oprechtheid heb je altijd alle mensen vertrouwd, helaas waren er mensen die jouw vertrouwen diep hebben beschaamd. Je had het daar enorm moeilijk mee.

Wij beloven je dat we allemaal aan Xander zullen getuigen welke lieve papa je was, welke zachte lieve man je was waarop iedereen kon rekenen, welke bezorgde zoon je was en welke ondeugende broer je soms ook wel eens was.

Voortaan zul je vanuit de hemel over Xander waken en hem de weg wijzen. Xander zal steeds je aanwezigheid voelen. Daarvan zijn we overtuigd. Helaas heeft de mama van Xander verhinderd dat hij op je gebedswake en crematie aanwezig kon zijn. Daarom hebben oma en opa, in naam van Xander, toen een bloemetje bij jou neergelegd.

Sarah, Laurens, Zion, Noah, Zenne, Zhyme en Zythe missen voortaan een fantastische nonkel die vaak met hen speelde en lachte. Voor hen ben jij nu een ster aan de hemel waarnaar ze vaak zullen kijken.

Wij zijn blij dat je nu in de hemel Kristel terugziet, je hebt haar meer dan twaalf jaar moeten missen, twaalf jaar, een lange tijd waarin het stap voor stap moeilijker werd.

Rust nu maar uit.