Boelo Abbes

Het begon met hoesten en benauwdheid.

Eerst dachten ze dat de "Rek uit je longen was".Toen kwamen de onderzoeken.En toen kwam het vreselijk bericht dat je longkanker had.Daar konden we het dan maar mee doen.Het was niet meer te behandelen.

Na twee weken ziekenhuis mocht je weer naar huis.Daar kwam je al snel op bed te liggen.Bijna vier maanden mochten we je gelukkig nog bij ons hebben.Toen was het afgelopen.Dit was het ergste wat ons kon overkomen.

Dat we jou nu kwijt zijn doet ons pijn.Het is zo raar.Je was er altijd voor ons.Het word nooit weer zo als het was.Al gaat het leven om ons heen gewoon door voor ons blijft altijd een stukje stil staan.Het is oneerlijk dat de hele goeie mensen zoiets moet overkomen.Jij was een van die hele goeie mensen.

Ik snap het nog steeds niet!!!!!!!!!!!!

Ik hou van je Paps.

Je dochter Fenna.